Nou ja, niet helemaal. 's Middags kwamen de beide moeders even langs om deze dag niet helemaal voorbij te laten gaan en zaterdagavond kwam familie en onze directe buren even langs.
Het échte feest zal eind deze maand plaats vinden. We vieren dan niet alleen dat Albert veertig is geworden, maar ook dat wij 20 februari twaalf-en-half jaar getrouwd waren.
Dat verdient een feestje, dachten wij zo.
Nu heb ik al eens gemeld dat wij in een hele leuke straat wonen. Het merendeel van onze straat is jong, dus van onze leeftijd. Sommigen hebben kinderen, anderen (nog) niet en weer anderen zijn momenteel hartstikke zwanger. Een klein clubje buurtgenoten zoekt elkaar telkens weer op. We kunnen en mogen gerust stellen dat dat inmiddels niet meer gewoon buren zijn, maar echte vrienden.
Nu was vorig jaar al een buurman veertig geworden en er werd flink na gedacht wat we als buurt konden doen om hem in het zonnetje te zetten. Er kwam een spandoek in de tuin, met andere versiersels en een waslijn met veertig paar sokken.
Albert en ik hadden allebei het gevoel dat de buurtjes ook voor hem iets op touw gingen zetten. Er werd namelijk al flink gesmoesd en gefluisterd.
Donderdagavond, ik was net klaar met mijn vorige blog, ging Albert achter de laptop zitten om de blog te lezen toen hij zei; 'Ja hoor, ze zijn buiten bezig.' Waarop hij zijn jas aantrok en naar buiten liep.
Even later kwam het hele spul, met Albert voorop, bij ons binnen. Allen in een jolige stemming.
Er werd hier, onder het genot van een borreltje, gewacht tot het twaalf uur was. Zodat ze mijn feestvarken meteen konden feliciteren.
Zoals gezegd komt het echte feest eind deze maand en dan zullen we alles
Maar voor nu is het, voor mij althans, even bijkomen en weer opladen.
Pasen staat voor de deur en dan willen we ook iets gezelligs met de buurt gaan ondernemen.
En dan sukkelen we heel langzaam naar de zevenentwintigste april en zetten we de buurt even op z'n kop....!!
Ik heb er nu al enorme zin in......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten